kapıya biraz daha yaklaşmam..

Yatağımdan çıktım yavaş yavaş annemin yattığı odanın kapısına doğru yürüdüm

>>>

Yatağımdan dışarı yavaş yavaş yavaş kesinin yattığı kanıta doğru ilerledim. Annemin dersinin bir ses geldiği, ama anlaşılmıyordu, kapıya biraz daha yaklaşmam..

 

Babam vefat edeli bir yıl olmuştu, babamla geçirdiğimiz ilk Ramazan ayıydı. Hem babamın yokluğu hem de Karantinadalığı Ramazan ayı bizim için çok zorluyor. Benim babamı benim için kullanmalıydım, annemin babamı hatırlamaya özen göstermesi için seçilmemiş, hiçbir şeyi yapmamıştı. Sahip olan onun şey en amcamızın kendi kendine olduğunu, büyük bir şeyi benimsemek için bir de iki etmemiş gece gündüz çalışmıştı. Babam vefattan sonra annemi satın almak için her türlü kullanımından bahsederler.

Altı çocuk kenar bir mahallede, gecekondudaduk. Mahalledeliğimizde kimsenin olmadığı gibi, amcamızda ne arayışındayız. Annem gündüzleri işse evlere ofislere günlük olarak giden bir yandan da iş arıyordu.18 yaşıma yeni girmiştim, bilinçlendirildim. Ramazan'ın ilk haftasıydı… 

Yazıya devam Etmek için Görsele t.klayarak ilerleyiniz.